A mi się zadziwiająco dobrze ogląda ten serial - taki typowy guilty pleasure, nic specjalnego, ale na nudne popołudnia w sam raz. Co do odcinka, to akurat Walta uważam za bardziej egoistycznego. Zerwać z facetem, którego kocha, bo boi się być gejem? Serio? Woli wracać do kochanych rodziców, którzy wywalili go z domu, bo jest odmiennej orientacji, byle tylko nie zachorować na AIDS? Nie rozumiem jego postępowania. Carrie przynajmniej się na koniec ogarnęła (ale nie mogę zaprzeczyć, że rzeczywiście to Sebastian daje z siebie więcej w tym związku niż ona), a Walt mnie naprawdę porządnie zdenerwował. Czego on właściwie chce w życiu?

Ja nie mówię, że mi się nie podoba, bo gdyby tak było to bym go nie oglądała, ale Ty bardzo dobrze określiłaś go jako film na nudne popołudnie :) Co do Walta masz racje szczerze mówiąc od początku za nim nie przepadałam. Wiem, że jest gejem i nie będzie zachowywał się jak typowy chłopak, ale Bennet tez jest gejem, ale jest zupełnie inny. Walt ma dopiero 18 lat(chyba?) i po prostu cała ta sytuacja go przerasta, ochłonie i znów będzie to samo, bo nie da się zapomniec (chyba :D) o tym, że lubi się chłopców, a nie dziewczyny :P Poki co jest za smarkaty na coś poważnego i nie wie tak naprawdę co chce, został wychowany zupełnie inaczej i od losu dostał niespodziankę

Ja wywnioskowałam z jego zachowania to, że on się boi być gejem, bo rodzice się go wyrzekli, mógł mieć AIDS itd. i go to przerosło, ale nie wiem za bardzo, co on dalej zrobi. Jak jest gejem, to nim zostanie do końca życia. A on Bennetowi wyskoczył nagle, że chce założyć rodzinę, mieć dzieci itd., a wie, że nie będzie tego mieć, jak będzie gejem. Więc co? Będzie nagle bi?

zgadzam się całkowicie z twoją pierwszą wypowiedzią :))